27 Mart 2010 Cumartesi

Yalnızım, yalnızsın, yalnız


Son zamanlarda denesizliğim hat safhaya ulaşmayı başarabildi. Evlenmek üzere olan erkek sedromuna girdim sanırım. Anormal olan pek bişi yok hayatımda. Sadece fazladan 1 kişiyi daha düşünmek mi beni bu kadar yoruyor anlamıyorum. O'nun için bişiler yapıyor olma fikri beni çıldırtan sadece kendim için yaşamaya alışmışım bu şehirde.
Yarım saat itibariyle evde yalnızım. sanki asırlardır yalnız kalmamısım gibi, o kadar özlemişim ki bu duyguyu.. sadece kendi istediğim şarkıları atabiliyorum wınampıma, alttaki hürriyet sayfasını kapatabiliyorum, beşiktaşın sitesine bakmak zorunda kalmıyorum, kacaman koltuga tek başıma yayılabiliyorum ve bunlar bana huzur veriyor.
Daha çok yeniyken sürekli yanımda olmasını istemek yerine bu duygulara kapılmak normal mi acaba?

22 Mart 2010 Pazartesi

1903

Sanırım geri döndüm.
Neden gittiğimi bile hatırlamıyorum desem yalan olmaz. Feysimide kapatmiştim. Eli olmasa tel de kullanmazdım ama kendimi o kadar soyutlayamadım hayattan.
herneyse ben döndüm.
Hayatımda eylemsel olarak değişen şeyler oldu. 1,5 senedir arkadaşım olan bi çocuk vardı. ama galiba artık arkadasım değil. sevgili sıfatını henüz verebilmiş değilim ama öyle olmamız muhtemel. Serbest bir ilişki yaşıyoruz diyebiliriz aslında. Ona karışmıyorum, zırt pırt 'napıyosun? nerdesin?' vari mesajlar atmıyorum, sevgi pıtırcığı hitapları kullanmıyorum, kıskansam bile belli etmiyorum, kendi kendimi yemiyorum diğerlerinde yaptığım gibi, 'seni seviyorum' dediğinde 'bende' diyorum 'bende ne?' dediğinde 'bende beni seviyorum' diyorum, bağlanmıyorum, güvenmiyorum, güven vermiyorum. Ama yanımdayken yanımdan gitsin istemiyorum, onun yerinde kurstaki çocuk olsun istemiyorum ama sadece yanımdayken. Düşünmüyorum, ilk defa akışına bırakıyorum. cümleten hayırlı olsun.

5 Mart 2010 Cuma

AS yok!

Şu an hayatla ters temas halindeyim, düz temasa geçtikten sonra belki dönerim.

4 Mart 2010 Perşembe

SENDEN ÖNCE SENDEN SONRA

Bu çığlık çığlığa dalgalar
Ve hüzünlü güzel martılar
rüzgara çarpıp çarpıp gelip doluyorlar kalbime Yalnızım uçurum kıyısında
Hayat ve ölüm arasında
Tüm hayatım akıp geçiyor
Ayaklarımın altında

Daha kaç vücut gerek bana?
Benim seni unutmama..