1 Nisan 2010 Perşembe

pöff

Bugün dehşet sıkıntılardayım. Ruhumu teslim edesim var. Sabah Çakmaktaşın dedesinin öldüğünü öğrendim. Üzüldüm gerçekten hiç tanımadığım halde üzüldüm. Annanemi çok özlediğimi farkettim. Biliyorum hepimiz ölücez ama benden önce sevdiklerimin ölme düşüncesi beni mahvediyor. İçimin sıkılma sebebi bu belki. Belki artık Balkese dönme zamanımın gelmesi. Belki 1 hafta ki sunuma hiç hazırlanamamış olmam. Belki Eliyi özlemem. belki es ese gitme zamanını ayarlayamamış olmam.
Bu hayat ne boktan bişi!

3 yorum:

Brida.~ dedi ki...

Hacı ne boku ya onun bile sadece kokusu var..
Keşke bok olsa yani daha beter bir şey bu meret!!

AS-PIRINE dedi ki...

Haklısın valla ama yapcak bişi yok. :/

Brida.~ dedi ki...

Normalde bu kadar karamsar değilimdir xD evet yapcak bir şey yok hayat boş eğlen, çoş! (: