Buda yine öyle zamanlardan bir tanesi. Karmakarışığım bu aralar. Bi çok zaman olduğu gibi. Hayatımda yaşanan en ufak olumsuzlukları bile o kadar takar hale geldimki bunun hastalık boyutuna varmasından çok korkuyorum. Belki de o boyuttayım ama haberim yok.
Herşeyi kendi içimde yaşar oldum. Ne kadar anlatsamda tatmin olmuyorum çogu zaman. Kalbimin sıkışması geçmiyor. Nefesimin daralmasıda.
Ne sorunumdan haberdarım ne çaresinden. Herzamanki gibi saçmasapanım ama bu duyguların bir an önce yok olmasını istiyorum.
Ben sadece huzur istiyorum!