6 Temmuz 2010 Salı

Huzur yok! Huzur nerde!?

Bir senedir yazdığım yazılara baktım da sanki hiç bir zaman mutlu olmamışım. Sanki bir kuyuda yaşıyorumda güneşi hiç görememişim gibi. Sanırım ben mutlu olduğum anları kaydetmeyi pek sevmiyorum. Yada kendimi gerçekten iyi hissetmediğim anlarda bunu anlatmak istiyorum bir şekilde.
Buda yine öyle zamanlardan bir tanesi. Karmakarışığım bu aralar. Bi çok zaman olduğu gibi. Hayatımda yaşanan en ufak olumsuzlukları bile o kadar takar hale geldimki bunun hastalık boyutuna varmasından çok korkuyorum. Belki de o boyuttayım ama haberim yok.
Herşeyi kendi içimde yaşar oldum. Ne kadar anlatsamda tatmin olmuyorum çogu zaman. Kalbimin sıkışması geçmiyor. Nefesimin daralmasıda.
Ne sorunumdan haberdarım ne çaresinden. Herzamanki gibi saçmasapanım ama bu duyguların bir an önce yok olmasını istiyorum.
Ben sadece huzur istiyorum!


3 yorum:

Profösör dedi ki...

Son cümlene bayıldım.

Elizaphelia© dedi ki...

Öyle anlatmışsın ki, kendim mi yazdım bi an dedim. Bu halden ben de kurtulamıyorum,hiç. Kurtulcak gibi de değilim. Bakalım akıbetimiz ne olucak.
Bide izninle alıntılamak istiyorum bu yazını, kaynak göstererek tabiki=)

-N-

AS-PIRINE dedi ki...

Genel bi ruh hali sanırım bu durum bu aralar herkeste.Bende heyecanla bekliyorum sonumu.
Bu arada izin senindir tabiki. :)