2 Kasım 2009 Pazartesi

dönbakdünyaya:/


İnsan hayatı boyunca hep aynı şeylerimi yasayacak acaba? Aynı acıları binlerce kez hiç yaşamamıs gibi? Aynı senaryolarda farklı oyuncularla. Aynı mutluluğu farklı gözlerde. Aynı sıkıntıyı farklı takvimlerde.
Bu zamanlar 2 sene önceye dönmüş gibiyim sadece akıl farkıyla. bazen yasamak istiyorum ama kendimi öyle bir engelleyebiliyorum ki buna ben bile şaşırıyorum. duygularımı mı yitirdim acaba?
Çogu zaman soğuk, agrasif, sıkıcı hatta odun oluyorum onun gözünde. Karsılıgında ise sadece işine gelirse diyebiliyorum. Yalnızlıktan o kadar bunalmısken 'bişiler yapma' isteklerine burun kıvırıyorum. Kaçırma fantezilerinde 'es es' diyorum. O kızıyor, ben susuyorum.
Kokusunu duyuyorum, nefesini suratımda hissediyorum ama gözlerim onu görmüyor. herkes tarafından benim batmamı engelleycek zengin damat olarak gösteriliyor, o imalı bir sekilde gülüyor ama ben 'oyun bitti' diyorum.
Bazen hissetmiyorum, bazen keşke 'O' olmasa diyorum, bazende bu sıçtımının kaderine tükürüyorum. yok yok bunu hep yapıyorum!

Hiç yorum yok: