Resmen 1 haftadır bu modda yaşıyorum. Ne ders çalışabiliyorum, ne bilgisayarla uğraşıyorum ne de vatana millete hayırlı bi eylem gerçekleştiriyorum. Tek yaptığım uyuklamak. Beni tetikleyici zinde tutucu antidepresanlar aldığım halde.
Boş beleş yaşıyorum bu hayatı anlayacağınız gibi. Ve bu durum beni hiç rahatsız etmiyor. Hiç bişeyden beklentim kalmadı çünkü. Özellikle çakmaktaştan.
Diğer yarının burda olduğu bi gün içelim güzelleşelim dedik ve liköre şarapmış gibi davranıp dehşet bi biçimde kafayı bulduk. Normal zamanda konuşmayı sevmeyen ben yaklaşık 3 saat aralıksız konustuğumu hatırlıyorum çektiğimiz videolar sayesinde. Bide çakmaktaşı aradığımı. Ve sevgilin varmı diye sorup evet cevabı aldığımda senin sevgilin olamaz çünkü sen beni seviyosun diyip telefonu kapattığımı. Gecenin sonunda da ben biraz organlarıma konusayım diyip sızmışım. sabah kalktığımda kafam hala güzeldi. Burdan çıkartacağımız sonuç eğer likör kadehte içilen bi içki olsaydı likör bardağı yapmazlardı. Ama biz pişman değiliz yine olsa yine içeriz.
Ve ayrıca ben yazı yazma özürlü olduğumu bile bile blog yazmayı sürdürmemide tebrik ediyorum.
Burdan kendimi öpüp sizlerede hoşçakalın diyorum.
Umarım herkes güzel bi haftasonu geçirir. Sınavları olsa bile.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder