24 Şubat 2010 Çarşamba

On gün oldu ben öleli, bir öyküydüm anlatıldım

Ben her zaman kararlar alırım. Ama tam anlamıyla uygulayamam bunları. sanırım kendime karşı bi saygı beslemiyorum. Kime karşı besleyebiliyorsam. Garip bi yogunluk içinde buldum yine bu sıralar kendimi. kurs, okul, saçma sapan zımpırtılar derken aynaya bakmayalı baya bi zaman olmus yeni yeni farkediyorum. İnsanlara inanmak ve güvenmek mantıksızdır. bu hayatta insan kendine bile güvenip inanamazken hemde. Yaklasık iki senedir arada sırada karşılaşıp kesiştiğim bi çocuk vardı. aramızda tuaf bi enerji olduğunu düşünüp kurardım hep. Geçen okulun kantininde gördüm. Sonra tekrar onu görürüm umuduyla kantine giderken yunusla sevgilisini gördüm. tüm iştahım kaçtı. ne güzel bişidir 3 senedir bi bedeni unutamamak. Hayat böyle bişi işte, tam anlamıyla bok gibi. ama ben artık yaşamıyorum. ben yokum gölgem var.Hayata karşı nasıl duyarsız olunurmuş öğrendim. Artık mutlu olmak bile istemiyorum. 'Soluk soluğa' ne güzel bi şarkıdır. sevgilim olduğunda onu bu şarkıyla terkedicem. bi şarkıyla terketmek nasıl oluyorsa artık. Yarın parasız bi gün geçiricem. bütün gün uyuyup cuma gününe mi uyansam acaba? Terminale gidip önüme cıkan ilk otöbüse binip siktir olup gitmek istiyorum. Hayattan bi beklenti içine girmeden yaşamak nasıl bişidir? İnsanlar çekilmezdir.

3 yorum:

Profösör dedi ki...

Her ne olursa olsun; ben yine de kandilinizij kutlarım.

Profösör dedi ki...

Bak bahar geldi. Artık yüzler tebessüm edecek.

AS-PIRINE dedi ki...

Daha zamanı var.